Op minder dan 3 uur van de grote steden van het noorden van Frankrijk en in de directe nabijheid van de grote Europese hoofdsteden, bestaat er een buitengewone plek, een gigantisch uitgestrekt gebied van zand en water omringd door moeraslanden, kiezelstranden en beschermde duinmassieven… Een plek waar de hemel en de zee één worden… Een plek waar de kleur de hele dag door verandert, gaande van blauwgrijs, over zacht oker, naar roze wanneer de zon uiteindelijk onder gaat.
Dit zijdeachtige licht heeft menig schilder en schrijver geïnspireerd: Delacroix, Degas, Corot maar ook Colette, Jules Verne, Victor Hugo, Alfred Manessier en vele anderen…
Een alomtegenwoordige fauna en flora…
De baai van de Somme, erkend als “Grand Site de France” dankzij zijn uitzonderlijk territorium en de kwaliteit van zijn landschappen, is een van de grootste franse gebieden die onderdak biedt aan trekvogels.
© B.Bremer
schapen
Waterpartijen, moerassen, duinen en schorren geven vorm aan dit landschap tussen land en water. De uiterst grote opening naar het Kanaal schept, volgens de getijden en de seizoenen, buitengewone, steeds veranderende landschappen: subtiele tinten grijs, beige en wit, wijdse hemelen, opaal- en parelmoeren lichtbundels verlichten een verkwikkende wandeling in de zilte zeelucht. De smient, de bergeend, de wulp en de scholekster leven er zij aan zij met de zeehonden en de schapen die de schorren bevolken. Bij laagtij kan men er met behulp van een gids de goudkleurige zandbanken en poelen oversteken.
Meer informatie
Een voortdurend evoluerende monding
Deze immense monding (bijna 70 km2!) opent zich wijdt naar het Kanaal. Ongeveer 6 km scheiden de zuidelijke “pointe du Hourdel”, van de noordelijke “pointe de Saint-Quentin-en-Tourmont”.
© S.Desanlis
3 unieke zones geven vorm aan deze uitzonderlijke plek:
Het lage gedeelte van de monding: bijna altijd onder water.
De slikken, ook wel « les vasières » genaamd: die telkens bij hoogtij onder water komen te staan en bij laagtij een uitzonderlijk rijke voedselvoorraad bieden voor de trekvogels.
Het laatste gedeelte, de schorren alias de “mollières”, Dit gebied bevindt zich aan het begin van de monding. Men spreekt hier over een weids graslandschap, opgebouwd uit afwisselende lagen zand en slib, waarop de plantengroei zich zeer snel ontwikkelt. Tijdens het springtij in september en maart wordt heel de monding overstroomd…
